Zamek Kloh

 

Zdjęcie z 1938r. Zamek został zburzony e okresie II wojny światowej przez Rosjan. Po wojnie została zachowana cała konstrukcja budowy oprócz dachu, który spłonął. Został on rozebrany  wywieziony z naszego terenu w okolice poznania. W sierpniu 2010r. odwiedziła nas była mieszkanka zamku, pani Kloh. Mając 5 lat opuściła swoją posiadłość (1944r) i wyjechała do Niemiec. Jej ojciec poległ we Francji, a mama umarła w Niemczech. Wraz z mężem odwiedziła Ligotę i Masłów, który również należał do ich posiadłości ze strony męża. W kościele parafialnym w Masłowie jest tablica, która upamiętnia pobyt Klohów na terenie naszej miejscowości. W Ligockim lesie koło Masłowa pochowany jest dziadek pani Kloh.

Park przy zamku. Zdjęcie z lat 70-80. 

Tablica znajduje się po prawej stronie Kościoła na przeciwko starej kaplicy cmentarnej. 

Po wojnie z zamku zostały tylko zgliszcza, ludzie którzy przybyli tu ze wschodnich terenów Polski pamiętają jeszcze mury i piwnice zamku, park szlachetnych drzew i staw pełen ryb.

Dzisiaj po zamku nie ma ani śladu. W parku zostały pojedyncze drzewa, staw zarósł trzciną.

  

Kamień - Walf ron Losbbeeke'a -  dziadka. Właścieciela dóbr w latach 1902-1945.

Dawne zakłady w Ligocie

 

Tuczarnia: Blisko stawu w okolicach byłego zamku, zostały dwie chlewnie. Po wojnie hodowano tam trzodę chlewną. W 1953r. powstała tam Tuczarnia - zakłady Mięsne, które podlegały Zakładom Mięsnym we Wrocławiu. 

W 1991-1993 została podpisana upadłość tuczarni.

Dom należący do białej Tuczarni.

Chlewnia wzdłuż domu.

Chlewnia - koło biura, w latach 1998-2003 było tam schronisko dla zwierząt.

Chlewnia koło stawu- 1998-2005 był tam warsztat samochodowy

Wjazd na byłą Jucznię od strony szosy

Budynek gospodarczy tak zwana trupociarka. Teraz jest tam mieszkanie.

Księginice

 

Księginice

Liczba mieszkańców: 699
Odległość od trzebnicy: 3km


Etymologia nazwy wsi

Dawne nazwy miejscowości: Knegitz, Cnegnice, Knygniz, Kniegnitz, od 1945r.: Księgnice. Współczesna nazwa pochodzi od słowiańskich Knieźnic bądź Krzyżnic, tj. od słowa Kniaź, Kneź, Książę. Jej znaczenie etymologiczne: "książęca wieś" nawiązuje do faktu, że Księginice były jedną z posiadłości Henryka Brodatego; mieszkali w nich piekarze książęcy.

Historia wsi

W 1204 r. Księginice - z woli księcia - wzbogaciły uposażenie trzebnickiego klasztoru. Pod zarządem cysterek były do sekularyzacji w 1810 r. Wieś założona została na prawie niemieckim. W 1416 r. dobra chłopskie zostały własnością Heinricha Patche, zaś w 1826 roku ich właścicielem staje się Treugoottem Tauchen. Stan ten trwa do 1926 roku, kiedy to tutejsze dobra zostają rozdrobnione i podzielone między czterech właścicieli- w tej postaci przetrwały do 1945 roku.

Walory i osobliwości kulturowo przyrodnicze

Na obszarze miejscowości znajdują się domy mieszkalne z przełomu XIX XX wieku. Ważnymi elementami są ponadto kamienny pomnik- Denkmal oraz przedwojenny krzyż.

Na obszarze sołectwa występuje bardzo ważny dla rozwoju ekosystemów gatunek: bocian biały Ciconia ciconia. Jego gniazdo usytuowane jest w centrum wsi przy drodze głównej.

Właściciele Ligoty

_

Nazwę wsi nazwę notują źródła od początku XV wieku: Elgot- (1406, 1469), Ellguth oraz Kloch- Ellguth- (po1765), potem Kloch bei Massel (1830), Masselish-Ellguth (1845) - do końca lat 30-tych XXw., wtedy Klochfelde (1937) do 1945 r., od tego - Ligota Trzenicka.

Nazwa wsi Ligota, jest pochodzenia słowiańskiego. Była stosowna wolnizna, czyli ludność mogłą osiedlać się w nowym miejscu. Osadnicy przez ten przywilej byli zwalniani na określony czas od świadczenia powinności na rzecz właściciela gruntu, za zajmowanie jego ziemi. Dużo miejscowości nazwano Wolne i Ligoty.

Wieś jest o wiele starsza niż dowiadujemy się ze źródeł. W nieokreslonym czasie usadowiona na prawie niemieckim i posiadała sołectwo i folwark. W 1408 sołectwo należało do wdowy Hedwig Roslipivo. W 1459 roku zaś posiadaczem wsi był Janusz Ditcz. W 1469 r. Lorentz von Esessitz sprzedał wieś- opactwu 6 guldenów z 5 marek czynszu. Rok 1562- właściciel Hans von Salich i Stiebendiorf. Od 1652 do 1677 r. - Stephan von Schlichting i Gross- Oblisch. 1677-1680 r. - Hans Siegmund von Klakreuth, a w XVIII w - baronowie rodziny von Canitz i Dalwitz : Friedrich Wilhelm, potem Gustaw Wilhelm i Georg Siegmound. Od 1765 do 1805 r. Franzm Leopold von Kloch  de Kornitz i Bestwin, do 1810r. 

1810 Leopold Otto Ferdinand von Kloch. 1813 Johanne Helene Charlotte Henriette von Poser. Później majatek, odziedziczyła jej córka- Henrietta Helene Pauline von Poser.

Ostatnim właściecielem Ligoty był Wolf von Losbbecke od 1902 do 1945.

źródło: dwutygodnik " Panorama Trzebnicka'' 

Autorki: Agata i Ala